Met dank aan “Art of Noise”
Poetry, that will work
Oh, sweet, slumbering
Gisterennacht heeft ons kleine wondertje voor het eerst een hele nacht doorgeslapen.
Heerlijk.
Maar het was ook nodig. De onderbroken nachten (en het vele werken van de laatste weken) beginnen zich een beetje te wreken. Ik ben moe. En dan mag ik echt niet klagen. Mijn lieve schat moet opstaan om ons klein ventje te voeden. Ik kan alleen maar een beetje troosten tussen de voedingen door (de voedingen zelf slaap ik meestal).
Vannacht was het weer terug naar af. Toch maar eens duidelijk laten blijken hoe blij we mogen zijn als hij doorslaapt.
En toch is het een schatje.