a-politiek premierschap en de teloorgang van (open-)VLD

Ik heb gisteren op tv horen opperen dat het wettelijk zou moeten vastgelegd worden dat je maximaal twee maal achtereen het mandaat van premier zou mogen opnemen. Dit werd gezegd omdat het behouden van de “gedrevenheid en geloofwaardigheid” moeilijk zou zijn.
Dat lijkt me niet noodzakelijk, maar ik zou eerder voorstellen dat het misschien beter zou zijn een premier te hebben die niet verbonden is met een politieke partij.

Uiteindelijk is de premier het hoofd van de regering, en vanuit die positie moet hij of zij steeds het gezamenlijke standpunt  van de verschillende coalitiepartners uitdragen en verdedigen. Als er een geschil is, is het in eerste plaats de premier die de scherven moet lijmen en zorgen dat de verschillende partijen weer kunnen samenwerken.
De mensen in de straat lijken dat verschil echter niet te merken. Op dit moment wordt Open-VLD afgerekend op de resultaten van de vorige twee paarse regeringen. Dit wordt weliswaar ook aangewakkerd en aangemoedigd door de CD&V, maar lijkt me toch wat overtrekken en onterecht. Uiteindelijk waren zowel VLD, SPa, SP en MR lid van de regering (en in de vorige legislatuur ook nog Groen! (toen nog Agalev) en Ecolo). Als er iets beslist is dat is het omdat er een consensus was tussen de regeringspartners. Als iets niet werd uitgevoerd, dan was er geen consensus. Het is dan ook heel eenvoudig en kort door de bocht om alles wat niet of niet goed gedaan is toe te wijzen aan één partij.

Anderzijds duidt dit volgens mij ook op een ander probleem. In het grote debat dat gisteren op tv was, zijn er scores toegekend aan de debattechnieken [bron]. Verhofstadt lijkt dit goed onder de knie te hebben. Naar mijn aanvoelen is Verhofstadt een politicus die zowel de aandacht kan trekken, een visie heeft en ze wil waarmaken. Het lijkt me echter een probleem voor de VLD dat ze de laatste jaren (15 jaar schat ik), vooral geprofiteerd hebben van de bevlogenheid van Verhofstadt, van zijn visie en zijn beleid. Hij stond echter de laatste jaren niet meer aan het hoofd van de VLD, maar wel een het hoofd van de regering. Ik vermoed dat de VLD eigenlijk iets te veel een one-man-show is, en dat die “afwezigheid” van Verhofstadt hen nu zuur opbreekt.

Tenzij de peilingen natuurlijk niet gevolgd worden volgende zondag…

Geplaatst in bedenking