De snelle mannen zullen wel in Antwerpen gezeten hebben voor het BK sprint (om de dag erna het omgekeerde te hebben, BK in Eupen en Ironman 70.3 in Antwerpen), maar mijn lijf heeft toch mooi in Eupen meegedaan. Volgens mij is Eupen nog steeds een van de mooiste wedstrijden (over Antwerpen kan niet kan ooordelen), met zwemmen in een stuwmeer (dat als ik me niet vergis ook gebruikt wordt voor drinkwater), een mooi en niet te onderschatten fietsparkoers door de bossen (met vele stukken die veel moelijk fietsen dan ze er uitzien), en een (weerom glooiend) loopparkoers door het bos.

Ik had sinds mijn vorige wedstrijd in Eau d’Heure amper getraind (behalve op vakantie regelmatig kort gezwommen) dus was ik benieuwd wat het zou worden. Ik had het niet kunnen voorspellen. Waarschijnlijk was ik vooral goed uitgerust, want het ging heel goed.

Bij het zwemmen had ik weerom een fantastische start. Ik kon volgens het boekje gaan liggen om goed te starten en was dan ook direct vrijgezwommen, toch altijd een pak comfortabeler.  Ook daarna ging het vlot, ik liep/wandelde als 40ste de berg op naar het fietsenpark. Het fietsen ging niet speciaal goed of slecht, ik heb alles vlot kunnen fietsen. Het lopen was daarentegen een grote verrassing. Aangezien ik niet echt gekend ben als gazelle, was het aangenaam om te voelen dat de beentjes een mooie kadans wilden draaien en zo vlot mijn lijfje aan een redelijk tempo bergop en zeker ook bergaf konden dragen. Een mooie 45ste plaats was het resultaat.