kleur bekennen

Het staat vast. De keuze is voor mij tussen blaus, rood en groen, dat zijn de drie partijen die mij kunnen bekoren, de andere vallen bijna a priori uit de boot wegens

  • te weinig inhoud (Vlaams Belang zijn standpunt over het klimaat)
  • onaanvaardbare standpunten
    Moet ik namen noemen, maar de allochtonen strategie van weerom het Vlaams Belang is schandelijk)
  • Te extreem (PVDA en Lijst Dedecker), met soms een paar belachelijke (naar mijn mening) programmapunten
  • Te onbetrouwbaar, te veel “alles is mogelijk”, te veel alleen maar begroting en communautaire problemen toen ze aan de macht waren, te veel holle “goed bestuur” blabla, te veel “tjeef”.

Er blijven er drie over.

  • Open-VLD heeft goede ideeën voor de begroting en voor de economie, heeft het beperking van de werkloosheidsuitkering, maar is in vele aspecten een beetje te kinderachtig met de concurrentie en de man in de straat omgegaan.
  • SP-a heeft de sociale insteek, het aandacht geven aan het milieu met de kernenergie uitstap op kop.
  • Groen! kiest vooral voor ecologie, duurzame ontwikkeling en het beheersen van de klimaatproblemen. Dit aangevuld in een heel sociaal programma dat soms iets te veel voorbijgaat aan de misbruiken.

Alledrie deze partijen hebben vele punten die mij niet aanstaan. Het grootste pro voor Open-VLD is eigenlijk dat ik verkies dat Verhofstadt terug premier zou worden. Maar het zal niet lukken denk ik. De SP-a kiest naar mijn mening een beetje teveel het “midden van het bed” is is minder doelgericht.

Het zal Groen! worden. Het milieu is té belangrijk, de klimaatsverandering mag niet onze schuld zijn, de veranderingen worden te drastisch, er zal veel te veel natuur, teveel dieren, teveel planten verloren gaan, met alle gevolgen van dien. Groen! is klein is zal zich daarom moeten focussen op hun hoofdbekommernis als ze gaan onderhandelen. Ze willen de klimaatminister, ik wil dat ook.

Geplaatst in bedenking