de wereld krimpt

Neen ik doel niet op de klassieke beschouwingen dat er dankzij de vlotte vliegtuig of hoge-snelheidstrein verbindingen op enkele uren naar vrijwel elke locatie ter wereld kan gereisd worden. Ook niet op de opkomst van internet, chatten, skype en video-conferencing waardoor je op elke moment met mensen aan de andere kant van de wereld vlot en goedkoop kan communiceren.

Ik denk aan mijn leefwereld. Toen ik klein was woonden wij in de buurt van Leuven. We gingen bijna elk weekend naar Antwerpen, om te winkelen, te wandelen, familie te bezoeken. Telkens was dit een kleine reis. We hebben dan toen ook eens met de fiets gedaan, gaan logeren bij mijn grootouders. Dat was een verre fietstocht.

Als we bij mijn grootouders waren, gingen mijn broer en ik regelmatig wandelen. Naar het centrum van Mortsel, meestal om te gaan kijken naar het nieuwste speelgoed, en dan specifiek de lego dozen, in de Christiaensen. Soms wandelden we nog wat verder, naar de Stock Americain, of gingen we naar fort 4. Dat was een serieuze wandeling en we waren dan altijd een hele tijd weg.

Tegenwoordig passeer ik regelmatig in Mortsel, meestal met de auto, soms met de fiets. De afstand Veltem-Mortsel vind ik al lang niet ver meer (hoewel ik tegenwoordig zelden in Veltem kom), maar vooral de afstand van het vroegere huis van mijn grootouders naar het centrum van Mortsel lijkt me tegenwoordig veel korter. Alsof afstand bekeken wordt in vergelijking met de eigen lengte.

Tenzij het natuurlijk zou zijn dat de aarde echt krimpt. Mogelijk als gevolg van de opwarming van de aarde. Dat zou verklaren dat de afstanden korter worden. Of misschien is het omgekeerd, is het krimpen van de aarde de oorzaak van de opwarming. Omdat we dan korter zitten zitten bij het hete centrum, bij al die (meer dan ) kokende magma in het midden. Ik begin al te zweten.

Geplaatst in bedenking