Deze keer gelukkig niet door ziekte (dat heb ik zo ongeveer achter de rug), maar door het verderzetten van de werken in ons stulpje.
In de living hadden we volledig behandelde parket gelegd, maar toen we bovenstaand toestel vorige keer gingen halen voor een grote onderhoudsbeurt, zagen we in de winkel heel goedkoop kastagne parket liggen. Ideaal om het bureau en de slaapkamer ook ineens af te werken. En het leggen van de parket ging toch vlot vorige keer, en dit is maar de helft van de oppervlakte.
Inderdaad, bibi is erin gevlogen. Alleen zijn deze plankjes maar half zo lang. In de breedte is het zelfs minder dan de helft. Dus doe je zeker vier keer zo lang over het leggen van dezelfde oppervlakte. Dju, niet aan gedacht.
Nu ja, de laatste dagen de kers op de taart gelegd. Voor de living moest het hout vooraf behandeld zijn omdat we daar niet zomaar alle meubels voor een paar dagen ergens anders konden zetten. Hier was dat wel mogelijk, dus moest het parket eerst geschuurd en dan geölied worden. Vorige keer lukte het spelen met die schuurmachine toch ook redelijk…
Bij het schuren van het parket is het echter andere koek. De machine glijdt dan niet over het parket en daardoor kan of wil dat ding een volledig eigen leven leiden. En dan mocht ik proberen dat toch een beetje in bedwang te houden. Achteraf gezien heb ik daar dus buikspieren, rugspieren en schouders voor nodig gehad. Ik weet het zeker, ik voel het.
Het resultaat mag er wel wezen. Het ligt er, het is mooi en ik ben expert parket leggen geworden. Als ik ooit de IT verlaat, heb ik weer een extra optie.