Het triatlonseizoen is ondertussen goed bezig.
Ik heb me ook in het gewoel gemengd en wel met twee deelnames. De eerste, in Seneffe, zal me vooral bijblijven door de kou, de tweede door de file onderweg.
Seneffe was nog begin mei, en gezien de lange winter en toch wel koude dagen (en vooral ook nachten) in de weken voor de wedstrijd, was het water koud. Het was van het begin van mijn triatloncarriëre (Mol in 1991, 13.8°C) geleden dat ik in zo’n koud water heb gezwommen. Ik moet toegeven dat de organisatoren nu wel beweerden dat het 15° was terwijl het enkele uren eerder nog maar 13.5 was…
De start was dan ook origineel. Ik stond bij de eersten op het ponton, en heb daar het langste gestaan. Toen ik enkele seconden aan de startlijn lag ging het schot. Goed getimed van mezelf. Tijdens het zwemmen niet speciaal last gehad van de kou. Ik voelde me wel echter een beetje draaierig/dronken/zeeziek wat ik toch denk dat daaraan te wijten was. Vooral de dagen nadien heb ik gemerkt dat ik heel stijf was in de schouders en nek. Ik kwam rond de 80ste plaats uit het water. Het fietsen ging in de eerste ronde vrij vlot, maar daarna had ik duidelijk niet veel “jus” in de benen. In het lopen net omgekeerd, de eerste 3km niet veel soeps, maar na een plaspauze ging het duidelijk vlotter (over “snel” zullen we maar niet spreken). Uiteindelijk ben ik dan 97ste geworden.
Vorig weekend in Eau d’Heure hoopte ik dat het allemaal wat beter zou gaan. Het moeilijkste was echter om ter plaatse te geraken. We waren uitzonderlijk vroeg vertrokken, en dat kwam goed uit aangezien we meer dan een uur in de file hebben gestaan op de ring van Brussel. In normale gevallen zou ik hierdoor te laat geweest zijn, maar nu viel het nog mee, er was zelfs nog een ellenlange file aan de inschrijvingen (met mijn excuses aan de mensen die ik heb voorgestoken).
Het was tijdens de wedstrijd duidelijk dat ik het tegenwoordig vooral van mijn ervaring moet hebben. Daardoor weer heel vlot weg in de eerder chaotische start. De wedstrijd mooi op mijn eigen tempo afgewerkt, maar vooral tijdens het fietsen was ik daar niet tevreden mee. Ik had een raar gevoel in de benen, geen kracht, niet vlot draaien. Het lopen was redelijk. Het parkoers was veranderd en ik hoopte dat het lastiger bergje eruit zou zijn. Dat klopte. Ze hadden het vervangen door een lastiger berje in twee stukken…
Het waren twee mooie wedstrijden, maar mijn conclusie is vooral dat ik terug meer (en belangrijker, regelmatiger) moet trainen. De effecten van vele jaren intensieve trainingen zijn duidelijk uitgewerkt (valt wel mee na een paar jaar).