Ne mens moet natuurlijk ergens beginnen…
Ik loop al een tijdje met het idee om mee op de trein te springen en mijn gedachten en bedenkingen die ik op de wereld heb en hetgeen in me omgaat “publiek” te maken op een blog. Vandaar dus.
De titel komt door mijn pogingen om beter om te gaan met stress in mijn leven, mijn liefde voor de natuur (en ik kan dus echt wel genieten van het zien van mooie (meestal alleen staande) bomen.
Maar zeker ook door een rijmpje dat ik een tijdje geleden eens naar Kristien (mijn vrouw en nog steeds de liefde van mijn leven) gestuurd heb.
Joachim houdt van Kristien
Als je dit in een boom gekerft ziet
Zou het van mij kunnen komen
Of misschien toch ook weer niet
Want ik hou ook van bomen
Prachtig lief gedichtje. Staat als een boom. 🙂
(Broerlief verwees me door naar jouw stekkie op het internet, ik neus hier even rond. :))