Uilenwandeling

Gisterenavond ben ik in Westerlo naar de uilenwandeling geweest, een organisatie van natuurpunt.

De wandeling was in de buurt van domein De Beeltjes, en blijkbaar zijn er daar redelijk wat soorten uilen te vinden, voor ransuilen, bosuilen en kerkuilen. De tocht was ongeveer zes kilometer, en regelmatig werd er even gestopt op plaatsen waar er geweten is dat er een bewoond uilennest of nestkast is. Op die plaats werd dan het geroep van uilen afgespeeld in de hoop dat het plaatselijke exemplaar zou terugroepen of reageren. Uilen slapen overdag en jagen ’s nachts, dus ze waren zeker wakker, en blijkbaar jagen ze steeds dicht in de buurt van hun nest (binnen een afstand van enkele honderden meter), dus ze waren ook zeker in de buurt.
Bij de eerste paar pogingen bleek dit weinig succesvol te zijn. Het was prachtig weer, met een heldere sterrenhemel, maar daardoor was het wel redelijk fris, en blijkbaar zijn uilen daar niet zo wild van. Later begon het echter te beteren. Eerst hebben we in de verte een ransuil gehoord, en een beetje verder, in een bos hoorden we zeker drie bosuilen. Een mannetje en twee vrouwtjes. We hebben ze ook stukjes zien rondvliegen en dankzij de sterke zaklampen van sommige wandelaars hebben we zelfs een uil zien zitten in de bomen. Een stukje verderop, naar het einde van de wandeling hebben we nog een paar keer een bosuil gehoord.

Dit was heel leuk. We waren met een redelijk grote groep, en ik vreesde in het begin dat dit de uilen zou afschrikken. Blijkbaar zijn die dieren echter wel meer gewoon. We hebben naar het schijnt ook geluk gehad. De vorige keren dat dit plaats had, hebben ze minder uilen gehoord en al helemaal niks gezien.