moedige mensen

Er zijn moedige mensen (zoals Wim, en enkele van zijn vrienden) die het idee opvatten om tijdens de winter een ironman aan te vatten. Voor het zwemmen geen probleem, het zwembad is altijd even arm. Voor het lopen gaat dat ook. Lange duurlopen in de winter zijn niet lastiger als in de zomer (soms zelf omgekeerd, als het heel warm is), alleen lopen bij regen en temperaturen net boven het vriespunt is echt kou.

Lange fiets trainingen in de winter zijn echter een heel ander paar mouwen. Om te beginnen is het al niet leuk dat je ineens 2km/h trager rijdt. Vanaf 16 graden (en zeker met een zonnetje) fietst toch ineens een pak makkelijker. Ik weet niet waaraan het ligt en heb er eigenlijk geen goede verklaring voor, maar voor mij was het altijd zo.

Als je echter meer dan 2h wil fietsen in de winter wordt het toch makkelijk een calvarietocht. De moderne sport kledij zijn wel van een fantastische kwaliteit, maar uiteindelijk blijft er toch meestal toch teveel zweet in de kleren hangen waardoor je het uiteindelijk berekoud krijgt. Eten en drinken is trouwens ook niet evident. Je hebt door de kou veel minder dorst waardoor je uiteindelijk makkelijk te weinig drinkt. Een goede sport drank kan dit voor een groot deel behelpen, maar dan moet je wel aan je drinkbus sabbelen natuurlijk.

Ik weet wel waarom ik zo graag naar Lanzarote ga. Dat valt vroeg genoeg in het jaar om nog wat andere wedstrijden te kunnen doen, en niet te vroeg zodat de winter grotendeels kan vermeden worden. Mijn voorbereiding zag er dan ook altijd (in grote lijnen) als volgt uit :

  • ten laatste begin december (bij voorkeur november) beginnen aan de voorbereiding op de voorbereiding. Zorgen dat je terug regelmatig begint te trainen.
  • vanaf begin januari de uren beginnen opdrijven. Doel is om naar eind februari al een redelijk volume aan te kunnen en al een paar langere ritten (3 à 4h) gedaan te hebben.
  • begin maart twee weken op stage naar de zon, meestal Mallorca. Doel is om vooral veel fietskilometers te presteren zonder de rest uit het oog te verliezen.
  • daarna is het goed doortrainen gedurende een week of zes, zorgen dat je voldoende uren maakt (18a20) en wordt er ook wat intensiteit ingelast
  • als die zes weken om zijn is het tijd om naar Lanzarote te vertrekken. Ik kwam altijd 10 dagen voor de wedstrijd aan, kwestie van eerst een paar dagen nog deftig te kunnen trainen (parcours verkennen – niet dat ik het nog niet kan dromen, maar toch).
  • een weekje rust en taper (in het goede weer in Lanzarote)
  • d-day, proberen te genieten van de dag 🙂

Als je dat allemaal die maanden moet terugdraaien… brrrr
(en zeggen dat ik normaal redelijk goed tegen de kou kan).

Geplaatst in triatlon / sport