Er is op dit moment al een tijdje een politieke discussie bezig in verband met het al of niet stoppen met elektriciteit te produceren door middel van kernenergie. Aan het begin van de huidige regeringstermijn werd deze uitstap ook in het programma ingeschreven, namelijk dat de kerncentrales in 2015 zouden stilgelegd worden.
Nu we naar de volgende verkiezingen gaan, blijkt echter dat niet alle partners dat standpunt nog ondersteunen, en wat veel erger is, dat er in de afgelopen jaren ook bijna niks is gebeurd om de uitstap mogelijk te maken.
Zonder in te gaan op het goed of slecht zijn van de uitstap, lijkt dit alleszins een heel slechte houding. Om het eenvoudig te stellen, met deze houding is de uitstap inderdaad gedoemd. Je moet een keuze maken en er ten volle voor gaan om een en ander mogelijk te maken, het gaat nu eenmaal niet vanzelf.
Laat me het vergelijken met een zakelijk idee. Stel dat je een idee hebt voor een product. Je denkt dat dit binnen drie jaar de mogelijkheid geeft om je normale baan op te geven. Als je dan gewoon drie jaar wacht en dan je gewone job stopt, dan zal je snel in de problemen komen. Neen, je moet drie jaar hard werken om je product te verkopen. Alleen als je dat doet kan je misschien je droom waarmaken. Misschien kan het zelfs sneller, en dan zal je dat wel merken. Misschien lukt het ook niet, omdat jet fouten hebt gemaakt, of omdat het idee toch niet zo goed was. Dan kan je kiezen of je de termijn verlengt of misschien het idee opgeeft. Als je er niet voor 100% voor gaat, dan kan je achteraf alleen jezelf iets verwijten, maar moet je ook geen andere excuses zoeken.
De huidige situatie met de uitstap uit de kernenergie lijkt echter meer een soort electorale stunt (van de vorige regeringsvorming). Nu worden dan excuses gezocht waarom het niet zou kunnen. Dit lijkt me heel onterecht aangezien de regering gewoon onvoldoende gedaan heeft.
Nu het thema weer op de agenda staan, kan ik alleen hopen dat alle partijen eerlijk zijn tegenover de kiezer, dat ze de dingen volgens de realiteit voorstellen, zich niet verbergen achter fouten uit het verleden en dat ze de uitstap serieus nemen en voldoende moeite doen om achteraf geen excuses te moeten zoeken. Onze achterkleinkinderen zullen ons er dankbaar voor zijn.