We (met enig gevoel voor patriotisme) zijn goed bezig. Het triatlon seizoen is dit jaar al heel vruchtbaar gebleken voor de Belgen. We haddeen voordien al ironman overwinningen voor Rutger Beke en Gerrit Schellens, vandaag is daar ook voor Marino Vanhoenacker een ironman overwinning bijgekomen, en wel in Klagenfurt. Hij heeft zijn titel van vorig jaar kunnen verlengen en de overwinning behaald in de zeer mooie tijd van 8h06. Proficiat Marino.
Als je bedenkt dat we dit doen met ons kleine Belgenlandje, drie ironman overwinningen dit jaar (en het jaar is nog niet om, er kunnen er nog bijkomen), en dat we ook nog een tweede plaats (Luc Van Lierde in Lanzarote) en twee vierde stekken (Bert Jammaer in Lanzarote en Bruno Clerbout in Nice) hebben behaald. En dan nog een reks top tien plaatsen, enzovoort.
Het is gewoon spijtig dat ironman triatlon geen olympische sport is, we zouden veel meer kans maken op olympische medaille. Hoewel we ook daar nog een ijzer in het vuur houden. Peter Croes is nog steeds onze hoop op een olympische deelnemer in Peking. Hij heeft nog niet veel meeval gehad op de wedstrijden dit jaar, maar hopelijk verandert dit snel. Hij heeft zeker de capaciteiten, het karakter en de snelheid en training in de benen, het moet alleen ook eens goed in elkaar schuiven op wedstrijd. Hij moet zich maar optrekken aan zijn collega’s op de lange afstand…