de uitzondering bevestigt de regel

Het doorsturen van het spel naar enkele oude vrienden, heeft me laten meegenieten van een discussie tussen enkele van hen.

Het begon met een uitleg over hoe je via spam geld kan verdienen, hoe je een e-mail scam kan opzetten. Het scenario is dat je de mensen probeert wijs te maken dat je de evolutie van de beurs kan voorspellen. Het mooie is dat je er helemaal niks van de beurs voor moet kennen. Je moet natuurlijk wel een berg email adressen hebben om aan te sturen (maar er is dan ook spam waarin dit weer wordt aangeboden), en je mag natuurlijk geen morele bezwaren hebben tegen het spammen.

Het komt er eenvoudig op neer dat je een mail stuurt naar 32 adressen. Bij de helft voorspel je dat een bepaald aandeel gaat stijgen. Bij de andere helft voorspel je dat het aandeel gaat dalen.
Een paar dagen laten bekijk je de evolutie van het vermelde aandeel, en je stuurt naar die adressen die de juiste “voorspelling” gekregen hebben een nieuwe voorspelling, ditmaal voor een ander aandeel.
Als je dit vijfmaal herhaalt, dan is er een adres dat vijf juiste voorspellingen heeft ontvangen.

Uiteraard doe je dit niet met 32 adressen, maar met 32000 of 32000000 adressen. Dan zijn er uiteindelijk 1000 of 1000000 die de “goede” lijst gehad hebben. Daar zullen er wel een paar bij zijn die je mails gevolgd hebben, en die nu ineens bereid zijn een “donatie” te doen om jouw expertise te “mogen” gebruiken. Bingo…

Naar verluid zou die truc echter ook gebruikt worden voor tv programma’s. Zo kan je filmpjes maken voor om “magie” te demonstreren aan mensen op straat en die later uitzenden op tv. De mensen trappen daarin. Zelfs de mensen waarbij de truc niet gelukt was. Deze denken dat de keer die zij hebben meegemaakt “de uitzondering was die de regel bevestigt”.

Dit is echter een volledig verkeerd gebruik van de uitdrukking. Een regel wordt niet bevestigd door een uitzondering. Als een regel niet in alle gevallen van toepassing is, dan is werd de regel verkeerd geformuleerd.

De betekenis van “de uitzondering bevestigt de regel” is dat het formuleren van de uitzondering in sommige gevallen een regel impliceert. Als er bijvoorbeeld een bord staat “parkeren verboden op zondag” (de uitzondering), dan betekent dit dat het van maandag tot zaterdag wel toegelaten is om te parkeren (de regel).

Geplaatst in bedenking

treinen

De afgelopen twee dagen was het opleiding Intalio Business Proces Modeller in het Novotel in Zaventem. Nadat ik dinsdag ochtend ook al in de buurt van Brussel moest zijn, was het weer duidelijk dat in de ochtendspits richting Brussel rijden geen pretje is.

Ik moest vertrekken vanuit Borgerhout, niet ver van het station van Berchem, dus de trein nemen was een goede oplossing. Het duurt zeker niet langer als het aanschuiven in de file, je kan nog een babbel slagen onderweg (broer was er ook bij) of anders iets lezen of wat rusten.

Wat zeker ook niet te onderschatten is als argument is het milieuvoordeel. De ecologische belasting van autorijden is toch niet min, en het wordt er alleen erger op als je alleen in de auto zit en in de file je brandstof staat te verspillen.

Ikke dus met de trein naar Brussel en dan doorrijden naar Zaventem. De verbinding was heel vlot, dus daar mag ik niet over klagen. Maar de prijs was toch iets anders. Ik geef toe dat de prijs zeker niet het eerste criterium kan zijn, maar ongeveer 15 euro per dag voor deze verplaatsing vind ik persoonlijk toch niet min. Het zou goedkoper geweest zijn met de auto, zelfs inclusief de afschrijvingen van mijn wagen.

De luxe om niet in de file te staan en vooral om iets anders te kunnen doen is toch groot. In die mate dat ik al besloten heb om binnenkort een abonnement te nemen om met de trein van Booischot naar Synergetics in Antwerpen te gaan. Dit is volgens mij dé reden voor bedrijven om in de grote steden te vestigen. De bereikbaarheid met de auto is wel een pak minder, maar het laat wel de meeste mensen toe om redelijk vlot naar het werk te gaan. Zeker als de vestiging dicht bij het station is. Of in het geval van synergetics daarna vlot bereikbaar is met de tram.

Maar op basis van de prijzen kan ik toch alleen concluderen dat er nog niet overdreven incentives zijn om de auto buiten te smijten. Een abonnement Booischot-Antwerpen kost per jaar 912€, inclusief tram wordt dit 1059€. Niet super veel, maar ook zeker niet weinig. Eigenlijk zou ik verwachten dat je voor dat bedrag heel het jaar de trein naar believen zou mogen gebruiken. Maar dat is dus niet het geval. Zo een abonnement kan je ook nemen, maar dan komt het op 2487€ per jaar. Dat begint al een fors bedrag te worden. Als je bedenkt dat dit maar voor één persoon is, dat je niet echt handig veel bagage kan meenemen vind ik dit toch echt wel aan de hoge kant. Als je als koppel alles met de trein wil doen ben je dus het dubbel kwijt (tenzij er gezinskortingen zijn waar ik geen weet van heb). Een kleine auto kan je echter al leasen voor 180€ per maand, alles kosten behalve brandstof inbegrepen. Dan heb je al een budget van ongeveer 2800€ voor benzine of diesel, waarmee je toch voor meer dan 30000km kan tanken… (1.4€/l, 6l/100km, bij zuinigere wagen wordt het nog fors meer) Dit natuurlijk in de veronderstelling dan je als koppel zonder tweede wagen kan.
Een beslissing om de de trein te nemen zal voor de meeste mensen volgens mij niet puur financieel zijn. Maar voor mij persoonlijk is het comfort om de files te vermijden, wat te kunnen lezen en vooral ook de ecologische factor belangrijk.

Geplaatst in bedenking

sloten vervangen

Klussen kan een frustrerende bezigheid zijn. Soms gaat het niet goed door een gebrek aan ervaring of lastiger, omdat je niet weet hoe “de klus” aan te pakken. Voor mensen met een beetje gezond verstand (en ik heb de neiging mezelf daar – hoe onbescheiden het ook is – bij te rekenen, is het meestal een probleem van het juiste materiaal hebben.

In dit geval was het echter een heel simpele klus. Zorgen dat alle sloten van buitendeuren met dezelfde sleutel kunnen geopend worden. Hoe moeilijk kan het zijn? Ik had in het verleden al wel eens een slot vervangen, en dat is gewoonweg simpel.

Tenminste, dat was het toen, met een nieuw slot op een nieuwe deur.

In dit geval waren het natuurlijk wel nieuwe sloten, maar de deuren (en vooral het beslag) was niet meer jong te noemen. De korte samenvatting, bij geen enkele deur was het evident, in tegendeel. Twee uur later kan ik met veel trots beweren dat het “probleem” opgelost is. Ik ben dan ook een informaticus, problemen oplossen is mijn ding. Alleen zijn die problemen normaal niet van mechanische aard.

De problemen (en oplossingen) :

  • Bij twee deuren was het nodig het nieuwe slot bij te slijpen. Blijkbaar moet het bewegende deel rond genoeg zijn of het slot kan niet gebruikt worden.
  • In een geval was het beslag gewoon kapot. Het was op een bepaalde plaats wat bijeen gedrukt. Met het oude slot werkte het ook al heel stroef , maar dat was net iets dunner en daarom lukte het soms wel.
  • In een geval was het beslag nogal krap gemonteerd. Of het gat in de deur waar het slot in moet was niet correct uitgeboord. In elke geval het slot gewoonweg in/uit de deur krijgen was een klus op zich. Het losmaken van het beslag en alles ineen zetten voordat een en ander terug op de correct plaats vastgezet werd heeft dat ook opgelost.
Geplaatst in werk