Vorige zondag was het dus de 3CT zwemloop in Hofstade.
Ik had eigenlijk gevraagd om, gezien mijn beperkte trainingen van de laatste maanden, niet te starten in de laatste reeks. Vooral ook omdat daar de vorige jaren steeds een paar snelle mannen in zaten, en ik liever niet men zou moeten strijden. Uiteindelijk waren er niet zo veel grote namen, en ben ik toch in de laatste reeks terecht gekomen.
We zijn met drie vrienden in een baan gestart. Filip Petroons had blijkbaar al afgesproken om te proberen te hazen voor Bart Arnouts. Blijkbaar rekenden ze echter wel op nog een beetje hulp van mijn kunt, dus heb ik geprobeerd een goed tempo te zwemmen zodat Filip in mijn voeten kon hangen 🙂
Het zwemmen ging met 14’16” eigenlijk een pak vlotter als verwacht, vooral ook gezien ik al heel de week niks sport gedaan had (voorbereidingen voor de verhuis). Na een 200m dacht ik even “help”, maar uiteindelijk heb ik mijn tempo toch redelijk goed kunnen houden (denk ik, want ik heb geen tussentijden).
Geprobeerd een snelle wissel te doen, en dan lopen. Dat ging in het begin eigenlijk extreem vlot, veel beter dan ik verwacht had. Bart was natuurlijk sneller weg dan ik, en was al op weg naar de leider (en de overwinning). Ikzelf kon er een redelijke goede stijl op nahouden en heb vooral in de eerste helft goed gelopen. Daarna was de souplesse toch wel weg en werd het meer werken. Maar misschien dat ook Filip zijn trage start aan dat gevoel heeft bijgedragen. Hij is normaal een beter lopen als ik, maar hij heeft er toch een hele tijd over gedaan om mij bij te halen. De looptijd was niet echt goed (iets boven de 41 minuten, had toch gehoopt nog onder de 40 minuten te lopen), maar daar kan ik toch niet over vitten gezien de beperkte training.
Uiteindelijk was het leuk. Het goede weer was ook van de partij wat altijd helpt om de sfeer er in te houden. En achteraf zijn we nog lekker gaan eten en nagenieten met vrienden…