De democratie is dood

Beste politici,

Het is tijd.

Het is al meer dan 500 dagen tijd dat jullie de belangen van het volk, de belangen van jullie kiezers niet verdedigen.

Ik ben het beu. Het volk is het beu. We zien allemaal dat er chaos is op de beurzen. We zien allemaal dat er landen op het randje van het failliet staan. We zien allemaal dat de burgers van die landen het gelag betalen. We zien allemaal dat die burgers massaal in de armoede gestort worden door het wanbeheer van hun politici. We zien spijtig genoeg ook dat de Belgische politieke kaste niet beter doet.

Het is crisis.

De hoop op een goed leven wordt ons ontnomen.
Voor de armen wordt het laatste beetje eigenwaarde weggenomen en de hoop om in de toekomst beter af te zijn.
De werkende mens, de middenklasse zal het gelag betalen.
De rijken zullen minder misschien iets minder rijk zijn.

Er is geen democratie meer in dit land.

Er zijn verkiezingen geweest. Dat is nu meer dan anderhalf jaar geleden. Maar onze stemmen worden niet gehonoreerd. Onze verkozenen regeren niet.
Indien er geen vergelijk mogelijk is, laat ons dan terug stemmen, dat is de enige manier waarop wij als burger de kaarten kunnen schudden. Dan is het aan ons om te kiezen voor de mensen en partijen die wel een compromis willen, die met daden bewijzen dat ze willen voorkomen dat ons land verder naar de afgrond drijft.

Gegijzeld.

De burgers van dit land worden gegijzeld. Gegijzeld door onze politici. Die we zelf verkozen hebben. Nogal wiedes dat ook de democratie zelf in crisis is.
Actie ondernemen is niet makkelijk. Als we betogen, wat wil dat zeggen? Hoe moet daar dan op gereageerd worden? Vorm een regering, maak een begroting, zonder voorwaarden, alles is goed? Ik denk het niet. Betogen voor verkiezingen? Dan zijn we zes maanden verder, zes maanden dichter bij de afgrond. Ongetwijfeld is de inspanning die het volk zal moeten doen om de nodige besparingen door te voeren dan ook weer veel groter.
Als we betogen heeft dat gevolgen voor onze economie. We verdienen zelf niets dus kunnen we dat geld niet uitgeven. Er wordt niets geproduceerd dus zakt het Belgische BBP. Als het BBP zakt moeten we meer besparen. Er zijn geen winnaars in dit spel.

Beslis.

Doe iets, beslis. We hebben nood aan een regering, aan een begroting. We beseffen dat iedereen inspanningen zal moeten leveren. Wij vragen alleen dat jullie dit eerlijk zullen verdelen, volgens draagkracht.

Geplaatst in mijn gedacht

treinpraat

Gisteren gehoord in de trein, van een paar meisjes die zich net hadden ingeschreven aan de universiteit in Gent:

Alez, we gaan studeren. We zijn echt oud aan het worden.

Slik, ze zijn maar half zo oud als ik en ik ben toch ook nog jong?

Geplaatst in bedenking

Seneffe en Eau d’heure

Het triatlonseizoen is ondertussen goed bezig.

Ik heb me ook in het gewoel gemengd en wel met twee deelnames. De eerste, in Seneffe, zal me vooral bijblijven door de kou, de tweede door de file onderweg.

Seneffe was nog begin mei, en gezien de lange winter en toch wel koude dagen (en vooral ook nachten) in de weken voor de wedstrijd, was het water koud. Het was van het begin van mijn triatloncarriëre (Mol in 1991, 13.8°C) geleden dat ik in zo’n koud water heb gezwommen. Ik moet toegeven dat de organisatoren nu wel beweerden dat het 15° was terwijl het enkele uren eerder nog maar 13.5 was…

De start was dan ook origineel. Ik stond bij de eersten op het ponton, en heb daar het langste gestaan. Toen ik enkele seconden aan de startlijn lag ging het schot. Goed getimed van mezelf. Tijdens het zwemmen niet speciaal last gehad van de kou. Ik voelde me wel echter een beetje draaierig/dronken/zeeziek wat ik toch denk dat daaraan te wijten was. Vooral de dagen nadien heb ik gemerkt dat ik heel stijf was in de schouders en nek. Ik kwam rond de 80ste plaats uit het water. Het fietsen ging in de eerste ronde vrij vlot, maar daarna had ik duidelijk niet veel “jus” in de benen. In het lopen net omgekeerd, de eerste 3km niet veel soeps, maar na een plaspauze ging het duidelijk vlotter (over “snel” zullen we maar niet spreken). Uiteindelijk ben ik dan 97ste geworden.

Vorig weekend in Eau d’Heure hoopte ik dat het allemaal wat beter zou gaan. Het moeilijkste was echter om ter plaatse te geraken. We waren uitzonderlijk vroeg vertrokken, en dat kwam goed uit aangezien we meer dan een uur in de file hebben gestaan op de ring van Brussel. In normale gevallen zou ik hierdoor te laat geweest zijn, maar nu viel het nog mee, er was zelfs nog een ellenlange file aan de inschrijvingen (met mijn excuses aan de mensen die ik heb voorgestoken).

Het was tijdens de wedstrijd duidelijk dat ik het tegenwoordig vooral van mijn ervaring moet hebben. Daardoor weer heel vlot weg in de eerder chaotische start. De wedstrijd mooi op mijn eigen tempo afgewerkt, maar vooral tijdens het fietsen was ik daar niet tevreden mee. Ik had een raar gevoel in de benen, geen kracht, niet vlot draaien. Het lopen was redelijk. Het parkoers was veranderd en ik hoopte dat het lastiger bergje eruit zou zijn. Dat klopte. Ze hadden het vervangen door een lastiger berje in twee stukken…

Het waren twee mooie wedstrijden, maar mijn conclusie is vooral dat ik terug meer (en belangrijker, regelmatiger) moet trainen. De effecten van vele jaren intensieve trainingen zijn duidelijk uitgewerkt (valt wel mee na een paar jaar).

Geplaatst in triatlon / sport