scheiden doet niet altijd lijden

Het is zover, sinds vandaag zijn alle formaliteiten rond en binnenkort zal ik de officiële papieren ontvangen waaruit blijkt dat ik gescheiden ben. Hierbij moet gezegd worden dat binnenkort naar verluid relatief is, want het zou makkelijk nog meer dan een maand kunnen duren.

Er zou sinds het begin van de maand een wetswijziging zijn waarbij scheiden op zes maanden tijd mogelijk zou zijn. Heel mooi, maar dit lijkt niet echt nieuw. Voor scheidingen met onderlinge toestemming, en zolang er geen kinderen zijn, lijkt mij dat het al mogelijk was. Dat het voor mij langer geduurd heeft lijkt alleen veroorzaakt door wat vertraging bij het opstelling van het akkoord door de notaris.

De procedure lijkt eigenlijk ronduit belachelijk, maar is waarschijnlijk toch noodzakelijk om misbruiken te voorkomen en koppels toch de mogelijkheid te geven de brokken eventueel nog te lijmen en niet overhaast tewerk te gaan. Ik ben tweemaal op de rechtbank moeten gaan tekenen voor akkoord. Het wachten tot je aan de beurt bent niet meegeteld heeft dat in beide gevallen hooguit een minuutje geduurd. “Bent U nog steeds akkoord met de scheiding”, “ja/ja”, “hier tekenen”.

That’s it.

Op naar de rest van mijn leven, maar die was gelukkig al goed bezig. Scheiden kan ook in vrede en doet echt niet altijd lijden.

Geplaatst in persoonlijk

aandacht voor atleten, niet iedereen is gelijk voor de pers

Het lijkt niet eerlijk verdeeld. Sommige sporten krijgen veel meer, of vooral veel minder aandacht dan sommige anderen. Er zijn vele voorbeelden, bij voorbeeld in triatlon, met onder andere Gerrit Schellens en Marino Van Hoenacker, maar zeker ook (meer zelfs) in duatlon de gebroertjes Van Steelandt, Koen Marin, Nico Huybrechts, Bart Arnouts, en ongetwijfeld in vele andere sporten, zoals muurklimmen met Muriel Sarkany.

Maar je merkt het ook in het wielrennen, toch een van de meest gemediatiseerde sporten in België.

De ronde van Spanje is ondertussen al meer dan een week bezig. Voor de start kondigde Stijn Devolder aan dat hij steile ambities had, hij droomde hardop van een top-drie plaats. Als je echter naar het journaal keek, was daar niks van te merken, geen woord over de posities van de Belgen in de tussenstand.

Dit weekend veranderde dat plots, Stijn Devolder had een knappe tijdrit gereden en was zo op een eerste plaats terecht gekomen. Fantastisch, ongezien voor een Belg in een grote ronde in de laatste jaren. Je moet er namelijk rekening mee houden dat er al wat lastige ritten gereden zijn.

Gisteren had hij dan een moeilijke dag. Hij verloor spijtig genoeg enkele minuten. Vandaag tijdens het journaal verwacht ik toch dat er nu enige aandacht zal gegeven worden aan de best geklasseerde Belg, dat men zou vermelden of hij mee kon met de huidige leider, of hij misschien wat tijd heeft kunnen goedmaken, of net niet. Spijtig genoeg niets van dit alles, om dat weten kan je blijkbaar niet rekenen op de klassieke media (of toch niet allemaal). Terwijl we juist trots zouden moeten zijn, trots dat er toch ook nog Belgische renners zijn met ambities en mogelijkheden in de grote rondes.

Geplaatst in triatlon / sport

krantentitels

Vandaag in de Gazet van Antwerpen (handig als je in hetzelfde gebouw werkt, geeft je ineens wat dagelijkse “lectuur”)

Belgisch kampioenschap ploegen voor boeren, de kick van de rechte voor

Dat nodigt toch uit tot lezen, je vraagt je gewoon af wat er gaat volgen…

Geplaatst in Uncategorized