Home › afscheidsloopje › Pagina 77

afscheidsloopje

Geplaatst op door joachim

Ik geef het toe, ik sport heel weinig de laatste tijd. Ik heb gewoon geen zin, en aangezien ik voor dit jaar geen grote (zeg maar ironman) doelen heb, is er ook geen motivatie om toch maar mijn best te doen. Maar vorige zondag scheen de zon en was het gewoon schitterend weer, en gezien ik binnen enkele weken verhuis (hopelijk heel snel), had ik zin om toch nog eenmaal mijn normale looprondje te doen. Waarschijnlijk voor de laatste keer, dus toch nog zeker een keer rustig lopen, lekker rondkijken en genieten van het uitzicht. Uiteraard ook de mooie boom in de brandstraat gegroet (jaja er even voor gestopt en nog eens aan zijn (eigenlijk zou ik liever zeggen “haar”, maar dat klinkt eigenlijk niet correct) bast gevoeld). Onderweg ook een paar keer gestopt om wat paarden te strelen (en wat vers gras te geven, anders werken ze niet zo goed mee). Dat helpt trouwens ook als de conditie niet zo goed is. Niet dat een uur lopen ineens een probleem is, maar het tempo was toch redelijk laag en de hartslag hoog.

Het was mooi. Binnenkort kan ik me gaan amuseren om een nieuw mooi rondje te vinden. De omgeving is landelijk genoeg, dus dat zal wel lukken. Trouwens als het niet lukt kan ik altijd nog een Finse piste proberen aan te leggen op mijn landgoed 🙂

Geplaatst in persoonlijk

talent

Geplaatst op door joachim

Ik zou zeggen: geluk is het vermijden van ongeluk. Dat vereist een aanhoudend vluchtgedrag en betekend dat je rusteloos in de weer moet zijn met het vermijden van hobbels, het omzeilen van klippen.Met schipperen, je aanpassen en marchanderen. Zo nader je tot het geluk, omdat je moeilijkheden uit de weg gaat. Je hebt je erbij neergelegd dat je het nooit zult bereiken, en dat maakt je alweer een stuk gelukkiger. Geluk is een kwestie van geven en inbinden. Dat is een talent, al staat het niet hoog in aanzien.

Komrij (1989), citaat  geplukt uit “De praktijk van het genieten” van Wielfied Van Craen.

Wat me hieraan extra aanspreekt is het zen-gehalte (of is het misschien eerder tao of boeddhisme). In elke geval, het idee om te proberen de verlangens los te laten. Naar mijn gevoel niet zozeer omdat het verlangen een probleem is, maar vooral om je toe te laten je eigen pad te gaan, omdat het pad zoveel belangrijker is als (het het bereiken van) de bestemming. Het kan zijn dat je lang zal reizen, en misschien zal je het doel nooit bereiken, dus kan je maar beter genieten van de omgeving terwijl je onderweg bent.

Geplaatst in persoonlijk

Uilenwandeling

Geplaatst op door joachim

Gisterenavond ben ik in Westerlo naar de uilenwandeling geweest, een organisatie van natuurpunt.

De wandeling was in de buurt van domein De Beeltjes, en blijkbaar zijn er daar redelijk wat soorten uilen te vinden, voor ransuilen, bosuilen en kerkuilen. De tocht was ongeveer zes kilometer, en regelmatig werd er even gestopt op plaatsen waar er geweten is dat er een bewoond uilennest of nestkast is. Op die plaats werd dan het geroep van uilen afgespeeld in de hoop dat het plaatselijke exemplaar zou terugroepen of reageren. Uilen slapen overdag en jagen ’s nachts, dus ze waren zeker wakker, en blijkbaar jagen ze steeds dicht in de buurt van hun nest (binnen een afstand van enkele honderden meter), dus ze waren ook zeker in de buurt.
Bij de eerste paar pogingen bleek dit weinig succesvol te zijn. Het was prachtig weer, met een heldere sterrenhemel, maar daardoor was het wel redelijk fris, en blijkbaar zijn uilen daar niet zo wild van. Later begon het echter te beteren. Eerst hebben we in de verte een ransuil gehoord, en een beetje verder, in een bos hoorden we zeker drie bosuilen. Een mannetje en twee vrouwtjes. We hebben ze ook stukjes zien rondvliegen en dankzij de sterke zaklampen van sommige wandelaars hebben we zelfs een uil zien zitten in de bomen. Een stukje verderop, naar het einde van de wandeling hebben we nog een paar keer een bosuil gehoord.

Dit was heel leuk. We waren met een redelijk grote groep, en ik vreesde in het begin dat dit de uilen zou afschrikken. Blijkbaar zijn die dieren echter wel meer gewoon. We hebben naar het schijnt ook geluk gehad. De vorige keren dat dit plaats had, hebben ze minder uilen gehoord en al helemaal niks gezien.

Geplaatst in genieten