Man, man, man. Ik mag dus terug op jacht. In eerste instantie niet op vrouwen, maar op een eigen stekje. Ik ben niet zo enthousiast over huren (lijkt weggegooid geld, en een plek waar ik zowel mijn fietsen als computers kwijt kan is niet zo evident). Trouwens, als ik huur moet ik het volledig privé betalen, en ik hoop toch een deel te kunnen doorschuiven naar mijn bvba. En huren geeft zo een “tijdelijk” gevoel, en ik heb geen goesting om de paperasserij van het verhuizen teveel te doorlopen.
Ik ben dus op huizenjacht, of eventueel appartementenjacht (hoewel dat een stuk minder sexy klinkt). Niet simpel. Er is wel een en ander beschikbaar, maar eens je wiedt zodat alleen de panden (ah, moet het misschien pandenjacht zijn) overhoudt die niet te groot en niet te duur zijn en (bij voorkeur) in het goede gebied (Putte / Heist op den Berg) liggen, dan schiet er niet veel over. Tenminste, er is wel wat keuze, en op de foto’s ziet het er regelmatig goed uit, maar eens je gaat kijken… Ik ben nog niet verliefd geworden op een van de panden.
Ik had echter wel een huisje op het oog (trouwens het eerste dat ik vanbinnen gezien heb) dat heel hoog op mijn shortlist stond. Ikke dus gebeld om nog eens definitief te bekijken kwestie van de knoop door te kunnen hakken. Lap, is het al verkocht.
Het zal zo dus niet voorbestemd zijn. Dat is ok, ik had namelijk nog een beetje twijfel en was misschien te rationeel bezig. Maar anderzijds was er op gevoel nog niet echt iets beter.
Ik heb gelukkig nog wel een paar opties open. Waarvan ik voor eentje heel hoopvol ben. Maar dat ben ik op basis van foto’s en beschrijving nog al geweest.