De verkiezingen zijn pas over exact een maand, maar de voorbereidingen voor een nieuwe stoelendans zijn al begonnen.
Zondag heeft Yves Leterme dan toch aangekondigd om de CD&V lijst voor de senaat te trekken. Dit was een voorspelde (of aangekondigde zet), maar er komt nu ineens veel reactie op van alle politieke fracties (zeg maar concurrenten). Vooral Open VLD beweerde gisteren dat hiermee de Vlaamse regering hierdoor lam gelegd zou zijn. En wat horen we dan ineens vanmorgen in het nieuws : Open VLD zelf weigert nu om bepaalde budgettaire beslissingen te nemen.
Afgezien van de vraag of dit een relevante opmerking is van de Vlaamse minister van begroting, kan je de vraag stellen wie nu eigenlijk (probeert) de Vlaamse regering tijdelijk non-actief te maken.
Uiteindelijk lijkt het dat Open VLD probeert wraak te nemen voor de felle reactie die CD&V na de Vlaamse verkiezingen had op de stoelendans die toen werd uitgevoerd (vooral rond Patrick Dewael).
Ik heb echter een hele hoop opmerkingen en bedenkingen.
- Ik neem aan dat de CD&V Yves Leterme op een lijst wil zetten, hij is nu eenmaal een stemmenkanon, maar indien hij de Vlaamse rit wil uitzitten dan had een plaats als lijstduwer toch ook voldoende geweest?
- Was onder andere Guy Verhofstadt ook niet verkiesbaar voor de gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar? Is dit dan zo combineerbaar met een job als premier . Of is het enige verschil dat dit toegelaten is?
- Indien de Vlaamse eigenheid en de Vlaamse regering zo belangrijk zijn zoals CD&V beweert, waarom willen ze hun kopman dan liever als premier dan als minister president? Ze profileren zich toch (meer nog dankzij de samenwerking met NVA) als Vlaamse partij en voorstander van meer Vlaamse bevoegdheden.
- Schiet Open VLD zichzelf niet in de voet? De reactie lijkt mij eerder kinderachtig en ik zou dan ook betwijfelen of dit nu kiezers kan overtuigen voor hen te stemmen (ik verwacht eerder het tegendeel).
- Het is opvallend dat de SP-A zich afzijdig houdt in deze discussie. Of gaan ze weer beweren dat we de prestaties van de Vlaamse ministers ook moeten beoordelen bij de komende federale verkiezingen?
- Zijn ze met zijn allen met deze spelletjes niet weer stemmen aan het ronselen voor de anti-politiek. Als de serieuze partijen hun beloftes zo weinig waard zijn, en zo kinderachtig doen onder elkaar, is het dan niet begrijpelijk dat sommigen kiezen voor de partij(en) die nog nooit de kans hebben gehad om woordbreuk te plegen? Moet er niet in eerste instantie over beleid gesproken worden, over welke keuzes er in de toekomst moeten gemaakt worden?
Over het algemeen vond ik de evolutie van de federale politiek positief. De voorbije paarse coalities hebben mij voor het eerst de indruk gegeven dat er niet alleen over begroting en communautaire problemen gediscussieerd werd. Als je echter het huidige gekonkelfoes ziet vrees ik echter dat er fundamenteel nog niet veel verbeterd is.