natuurbeheer – weetjes

Het heeft even geduurd eer ik ertoe kom, maar in de cursus natuurbeheer die ik gevolgd heb zijn er verschillende kleine dingetjes gezegd die me zijn bijgebleven. Ik kan ze niet funderen (heb zelfs niet geprobeerd), maar vermoed toch dat de informatie betrouwbaar is.

  • Er valt jaarlijks evenveel meest uit de lucht (in de regen) als er in de jaren 50 door de boeren op het land werd gedaan.
  • Er is ooit een onderzoek geweest waarbij mensen in het ziekenhuis die uitkeken op een boom vergeleken werden met patiënten die uitkijken op een muur. Met zicht op een boom mochten de patiënten een dag eerder naar huis.
  • Bij het maaien van weilanden worden veel dieren afgeslacht. Meestal wordt van buiten naar binnen gemaaid, waardoor de dieren steeds verder naar het centrum vluchten om de maaibalk te ontwijken. Helemaal op het einde volgt dan een slachtveld. Dit kan eenvoudig opgelost worden door van binnen naar buiten te maaien. Op die manier kunnen de dieren vluchten naar aanpalende stukken land.
  • sporkehout is een soort boom/struik die het hele jaar door bloemen en/.of bessen heeft, heel goed voor de dieren.
  • bomen van streekeigen genetisch materiaal bieden veel meer opportuniteiten voor de natuur om te ontwikkelen. Er kunnen zo verschillende andere planten en/of dieren gebruik maken van die bomen om zelf te ontwikkelen. Uitheemse soorten staan eerder alleen en verworden meestal niet tot een klein ecosysteem. Als je bomen koopt kan je best een attest vragen (meer info te verkrijgen bij INBO).
  • fruitbomen van streekeigen merken zijn beter bestand tegen ongedierte en dergelijke, meer info bij de boomgaarden stichting.
  • muggen zijn de oorzaak van de vogeltrek. Zo vliegen ze naar de Scandinavische landen omdat er daar veel eten (muggen) zijn.
  • De belangrijkste oerbossen in Europa die er nog zijn, zijn te vinden in Engeland en Polen.
  • Er is voor de bijen en andere insecten die van nectar leven een tekort aan aan eten. Veel van de bloemen die je vindt in tuinen zijn gekweekt om mooie grote bloemen te hebben, maar geven weinig nectar. De grootte van de bloem is niet relevant voor de hoeveelheid nectar. Je merkt dit trouwens omdat sommige bloemen veel insecten aantrekken en andere helemaal niet.
Geplaatst in bomen / natuur

Zoumana Dembele en Landaya op djansa festival

Dit weekend was djansa festival gepland. Dit is een feest voor de djansa school, een percussie- en dansinstituut die de ‘Afrikaanse ritmieken’’aangeleerd volgens de aloude Malinké-traditie. Dit bestond onder andere uit een optreden van de leerlingen, maar ook uit een slotact van een Afrikaanse meester.

Ons optreden als beginners (eerste en tweede jaars) is verbazingwekkend vlot verlopen. Wat een verademing was na de toch vrij desastreuze generale repetitie. Er zijn wel tot op het laatste moment vele details uitgewisseld ivm de juiste afspraken (wanneer wat beginnen doen en wanneer stoppen), maar het is allemaal vlot verlopen. We hebben zelfs applaus gekregen.

De grote kanonnen werden echter gereserveerd voor het einde. Het begon al serieus met de gevorderden, die een uit gebreide act hebben gebracht om de vingers bij af te likken. Heel imposant, we zullen nog veel moeten oefenen om op dat niveau te komen.

Helemaal op het einde kwam dan Landaya aan bod met zijn leider Zoemana Dembele. Dit was gewoon subliem. Prachtige composities, opzwepende Afrikaanse ritmes, met een goede combinatie van zang, dans, djembé, djuns en zeker ook een soort traditionele xylofoon (een balafon). Het was heel geschikt om mee de heupen op te laten wiegen. Het is ook duidelijk dat djembé (en percussie in het algemeen) een serieuze meerwaarde krijgt door de toevoeging van zang en balafon.

Geplaatst in genieten

veranderen van omgeving

Er was reeds lang sprake van. Reeds lang hoorde men veel klagen en jammeren uit mijn richting komen. Lang ook heb ik geprobeerd om zelf een en ander in handen te nemen om de klachten te verminderen. Meestal met weinig succes. Maar wel met een hoop extra stress tot gevolg, vooral wegens het onvermogen om de dingen te veranderen, of eerder één man te veranderen. De stress werd voor mij alleen erger. Maar ik vond dat ik vast hing, wegens de kleine. Het kindje dat we “samen” gebaard en opgevoed hadden. Het kindje dat niet groot genoeg was om losgelaten te worden, niet groot genoeg is. Maar ik voelde me verantwoordelijk, en liet dus niet los.

De gedachten zijn echter niet te stuiten. De tegenwerking werd te groot. Er zijn beloftes gedaan, vele beloftes. Dat het kindje niet alleen in mijn gedachten van mij zou zijn, maar ook officieel. De beloftes zijn echter nooit realiteit geworden. Er waren eerst veel uitvluchten, totdat het duidelijk was dat het niet ging gebeuren. En zelfs dat werd ontkend, of tenminste, er werd beweerd dat er samen was besloten om geen partner te worden. Toen is er bij mij al iets gebarsten. Wist ik dat ik voor niks geïnvesteerd had, in opoffering, in kostbare tijd, in (gedorven) geld. Ik wist toen al ik dat ik mijn baby moest loslaten, maar kon ik het nog niet.

Tijd brengt echter raad. En de tijd bracht ook een andere aanbieding. Die ik heb aangenomen. Om niet meer met mijn voeten te laten spelen. Ik ben weer naïef geweest. Ik zal proberen dat nu weer minder te zijn, hoewel ik toch ook nog zo graag wil geloven. Dat zal me waarschijnlijk nog wel een paar keer geld kosten, so be it. Het is goed geweest, er zijn vele dingen gerealiseerd, maar er zat zoveel meer in. Volgende keer beter. Deze keer beter. Ik ben veranderd van opdrachtgever, de teerling is wederom geworpen.

Geplaatst in werk