Rollercoaster (*)

Ik voel me tegenwoordig een beetje alsof ik permanent op een rollercoaster zit. De ene dag (moment, enkele uren) voel ik me goed, blij en vol liefde, de andere moment voel ik me leeg, moe gevochten en zie ik het niet zo goed zitten.

Ik probeer zo goed mogelijk te blijven geloven in de kansen om het als koppel te overleven. Meer nog, ik ben ervan overtuigd dat -als we het overleven- dat we dan een pak sterker in de wereld zullen staan. Ik probeer er ook nog voor te vechten, maar het begint me bij momenten zo moeilijk te vallen. Als je partner zegt dat ze het gevoel kwijt is en niet weet of het terugkomt, dan wordt het moeilijk. En ik voel het ook, tot mijn grote spijt, ik voel dat zij het niet meer voelt. Ook begin ik aan mezelf te merken, dat kleine dingetjes, waar ik tot voor kort geen probleem van maakte mij nu beginnen te ergeren. Dingen die ik al wist, maar waarvan ik niet dacht dat het zo erg is, waarvan ik eigenlijk denk dat het niet sterk was.

Ik vrees dat het tijd wordt om naar de toekomst, naar een andere toekomst te kijken. Niet omdat ik het zo wil, maar omdat het anders ook niet gaat. En hopen dat dit een beetje tijd voor bezinning geeft die misschien toch wat brokken kan lijmen. Misschien…

(*) Ik ben geen voorstander van het gebruik van anderstalige termen als er een gelijkwaardig Nederlandstalig alternatief is. In dit geval vermoedelijk “achtbaan”. Alleen… bij een rollercoaster denk ik aan op en naar gaande figuren aan (niet altijd even) hoge snelheid in een karretje. Bij achtbanen denk ik eerder aan loopings etc. En ik weet wel heel goed wat ik me moet voorstellen bij de emotionele hoogtes en laagtes, maar emotionele loopings?

Geplaatst in persoonlijk

Gelukkig nieuwjaar, beste wensen voor 2007

Ik wens iedereen de allerbeste wensen, en dat er een vruchtbaar pad is om ze te laten uitkomen, een goede gezondheid, veel leut en plezier en bovenal heel veel liefde en goed gezelschap.

Voor mij persoonlijk zal het in elk geval een jaar zijn met veel verandering.

Werk. Door het teveel aan stress op mijn werk van de afgelopen jaren (en omdat ik er zelf zowel fysiek als mentaal niet meer tegen kan), had ik reeds een paar dingen in gang gezet. Vanaf vandaag werk ik dus nog maar half time aan IC-trace. De andere helft van mijn tijd zal ik proberen om een paar nieuwe projecten op poten te zetten (websites). Ik had hiervoor zelfs een apart merk verzonnen, Spoon-IT (mijn eigen bedrijfje heet PROGS). Ik heb al verschillende plannen (en de nodige domeinen), maar zal nog wel wat werk hebben om een en ander uit te werken. Als er een en ander klaar is zal je het hier snel lezen (ha, zal ik eerst lezers moeten zien te versieren).

Triatlon. Ik ben sinds ik van triatlon gehoord heb, vele jaren geleden altijd zot geweest van deze sport. Ben ik ook nog altijd. Maar voor het eerst heb ik dit jaar helemaal geen specifieke doelen. Dat is wel raar, want ik heb dus wel zin om te trainen, maar geen specifieke reden. Het voordeel hiervan is echter weer dat de druk om mijn trainingen (vandaag) af te werken er niet is. Verder zullen we nog wel zien wat er komt eens het seizoen nadert. Maar het is zo goed als uitgesloten dat ik dit jaar een volledige meedoe.

Persoonlijk. Hier wordt het helemaal ingewikkeld. De oorspronkelijke planning was om dit jaar aan kindjes te beginnen. Ik heb vroeger altijd gezegd dat het voor mij niet direct moet en dat ik mij zou aanpassen aan de wensen van mijn vrouw/vriendin. Het is mij altijd duidelijk geweest dat Kristien kindjes wil. Kalm aan is echter bij mij een en ander beginnen groeien, en was ik bezig om mijn/onze toekomst zo uit te bouwen dat ik zelf ook tijd heb om voor onze kinderen te zorgen, ze de broodnodige liefde te geven en er voldoen te “zijn” (ben altijd -en nog steeds- voorstander geweest van minstens deeltijds ouderschap). In het kort, ik voel dat ik er nu klaar voor ben.

Op dit moment is het echter allemaal niet meer zo zeker. Door een voorval van enkele weken geleden is er nog maar eens heel duidelijk gebleken dat Kristien en ik volledig verschillend reageren op bepaalde situaties. Persoonlijk vind ik dat maar normaal en geloof ik (nog steeds) dat we deze verschillen kunnen overkomen door (heel) veel te praten en een beetje begrip. Kristien gelooft echter dat onze karakters té fundamenteel afwijken. Op dit moment zijn we dus samen aan het proberen te zien waar we staan en hoe we hiermee moeten omgaan. Dit is op zich een heel interessante oefening in zelfevaluatie en zelfontwikkeling en kan volgens mij onze vriendschap en liefde alleen maar verder uitdiepen. Ik hoop alleen maar dat het genoeg is. De tijd zal raad brengen.

Kort samengevat, 2007 zal een jaar zijn van veel verandering. Ik hoop dat de beslissingen die reeds genomen zijn en de beslissingen die nog zullen komen de juiste zijn, ik hoop dat mijn vrienden, familie en iedereen die me dierbaar is veel liefde zal ervaren in 2007 en dat we allen samen eraan kunnen werken om gelukkiger te worden!

Geplaatst in persoonlijk, triatlon / sport, werk

Ik hou ook van bomen

Ne mens moet natuurlijk ergens beginnen…

Ik loop al een tijdje met het idee om mee op de trein te springen en mijn gedachten en bedenkingen die ik op de wereld heb en hetgeen in me omgaat “publiek” te maken op een blog. Vandaar dus.

De titel komt door mijn pogingen om beter om te gaan met stress in mijn leven, mijn liefde voor de natuur (en ik kan dus echt wel genieten van het zien van mooie (meestal alleen staande) bomen.

Maar zeker ook door een rijmpje dat ik een tijdje geleden eens naar Kristien (mijn vrouw en nog steeds de liefde van mijn leven) gestuurd heb.

Joachim houdt van Kristien
Als je dit in een boom gekerft ziet
Zou het van mij kunnen komen
Of misschien toch ook weer niet
Want ik hou ook van bomen

Geplaatst in persoonlijk